Ons zaalvoetbalteam (REF United) heeft 16 januari in Geleen de tweede plaats behaald op het Nederlands Kampioenschap zaalvoetbal voor scheidsrechtersverenigingen/COVS-teams. Alleen de finale werd verloren, met 3-2 van Nijverdal. Een prima prestatie, waar we trots op kunnen zijn! Onderstaand een verslag van de tweedaagse in het zuiden, met dank aan Sam Dröge. Klik hier voor een uitgebreide fotoreportage (foto’s door Lydia Dekens).
Afgelopen zaterdag stond voor REF United, het (zaal)voetbalteam van COVS Groningen, weer het jaarlijkse Nederlands Kampioenschap zaalvoetbal voor COVS-teams op het programma. In het verre Geleen werd een tweede plaats in de poule behaald na twee keer gelijk spelen en een overwinning. Na een gewonnen halve finale, was uiteindelijk Nijverdal in de finale te sterk.
Na een goede voorbereiding, met twee trainingen, het toernooi om de Hogeland Cup en een oefenwedstrijd tegen Loppersum 3, was REF United helemaal klaar voor het NK op 16 januari. Ook dit jaar konden we weer met een jonge, gemotiveerde ploeg meedoen, bestaande uit Koen, Danny, Jurjen, Mélarno, Adem, Sander, Derk, Jan-Willem en Bart. De begeleiding bestond uit Harold, Sam, Marije en ook Carim en fotografe Lydia waren meegereisd.
Al op vrijdag vertrok de ploeg van REF United naar Limburg voor een ontspannen middagje en avond Maastricht. Doordat er ’s ochtends nog slechts tien minuutjes gereden hoefde te worden, kon er helemaal fris aan de eerste wedstrijd om 10.22 begonnen worden. Deze wedstrijd ging tegen Boxmeer/Cuijk, een ploeg die de voorgaande toernooien steeds hoge ogen wist te gooien. Ook vandaag hadden de Limburgers weer een sterke ploeg meegenomen en ze stonden dan ook al snel op 1-0 voorsprong. Gelukkig wist Sander enkele minuten later een voorzet van Koen bij de tweede paal binnen te lopen. Ondanks enkele goede kansen voor REF United, waaronder twee gevaarlijke vrije trappen, was het toch weer Boxmeer dat op voorsprong kwam. Twee minuten voor het eindsignaal kende de scheidsrechter REF United een terechte strafschop toe. Koen, duidelijk de uitblinker van deze wedstrijd, schoot deze feilloos binnen, waardoor de eerste wedstrijd in 2-2 eindigde. Net als vorig jaar in de eerste wedstrijd tegen Boxmeer/Cuijk, dezelfde uitslag dus.
De tweede wedstrijd stond een half uur later op het programma, tegen de voor ons onbekende ploeg Tilburg. De Tilburgers hadden met hun jonge ploeg de eerste wedstrijd met 3-1 verloren van Amsterdam, wat voor REF United betekende dat er eigenlijk gewonnen moest worden. Dat dit niet goed tot de ploeg was doorgedrongen werd na zeven minuten wel duidelijk: 2-0 voor Tilburg. Hierna schoten de mannen van coach Harold wakker en begon men opeens goed te zaalvoetballen. Dit resulteerde al snel in de aansluitingstreffer van Danny. Kort hierop kwam Jan-Willem in de ploeg en hij was meteen gevaarlijk voor het doel. Eén van zijn schoten ging via het gezicht van de doelman van Tilburg in het doel. Helaas raakte de doelman hierbij wel dusdanig geblesseerd dat hij de rest van het toernooi niet meer kon meedoen (beterschap!). Na de blessurebehandeling scoorde Jan-Willem met een intikker bij de tweede paal nog een keer, maar helaas lukte dit de Tilburgers vlak voor tijd ook nog. Hierdoor eindigde ook de tweede wedstrijd van de dag in een gelijkspel.
De laatste poulewedstrijd werd gespeeld tegen Amsterdam, hetzelfde affiche dus als afgelopen zomer in de halve finale bij het NK veld. REF United moest deze wedstrijd winnen, aangezien zowel Boxmeer/Cuijk, als de Amsterdammers meer punten hadden. Dat Amsterdam aan een gelijkspel genoeg had, was aan het spel te merken. Waar de Amsterdammers massaal verdedigden, speelde REF United vol op de aanval. Het duurde dan ook erg lang voordat er gescoord werd deze wedstrijd. Lange tijd hield de doelman van Amsterdam zijn ploeg met uitstekende reddingen op de been. Vijf minuten voor tijd werd de ban dan toch gebroken. Het was Mélarno, die na een eerdere wisselbeurt nu liet zien dat hij de volgende wedstrijd in de basis hoorde, die na een uitstekende loopactie de bal kon binnenwerken bij de tweede paal. “Weer die tweede paal” riep coach Harold. Hierna was het geloof bij Amsterdam volledig weg, waarna REF United het karwei volledig kon klaren. Via een zuivere hattrick van Bart liep men uit naar 4-0, wat genoeg was om de Amsterdammers op de ranglijst te passeren en de tweede plaats in de poule te veroveren. Toevallig was dat Bart voor deze wedstrijd had vernomen dat het thuisfront live via onze social media de wedstrijden volgde en ineens stukken beter voetbalde…
Na de lunchpauze was het tijd voor de kruisfinales. Zoals gebruikelijk speelt hierbij de winnaar van poule A tegen de nummer twee van poule B en vice versa. Dit betekende voor REF United een wedstrijd tegen Oss/Uden, de ploeg die op voorgaande toernooien al meer dan eens te sterk bleek. Coach Harold koos ervoor om met een zeer aanvallende opstelling te beginnen en dit bleek al snel een goede keuze. Nadat onze topkeeper Adem met hulp van Jan-Willem nog een bal van onze doellijn had gehaald, was het REF United dat aan de andere kant wist te scoren. Een geweldige uithaal van Bart liet de doelman van de tegenstander kansloos, 1-0. Dit betekende dat REF United haar favoriete spelletje kon spelen: geconcentreerd verdedigen en proberen uit de omschakeling te scoren. Hoe verder we kwamen in de wedstrijd, hoe gejaagder en onrustiger Oss ging spelen. De laatste minuten ging ook hun doelman mee naar voren om proberen te scoren. Een minuut voor tijd was zijn pass niet zuiver genoeg, kon Bart de bal onderscheppen en wist hij vanaf eigen helft de bal in het verlaten doel te schieten. Blijdschap, 2-0, en nog belangrijker: een finaleplaats!
Deze finale zou worden gespeeld tegen Nijverdal, dat in de andere halve finale verrassend won na strafschoppen van ‘onze’ poulewinnaar Boxmeer/Cuijk. Waar in de halve finale de puzzelstukjes steeds net goed vielen, was dit in de finale helaas net andersom. De sterke spits van Nijverdal bleek lastig te bespelen en hij stelde zijn teamgenoten in staat om uit te halen. Na drie vrijwel identieke doelpunten stond het dan na twaalf minuten ook 3-0 voor Nijverdal. Om toch nog kansen te houden, werd er snel aanvallend gewisseld. Dit resulteerde in de vijftiende en zestiende minuut in twee goals, gemaakt door Mélarno en Koen. De hoop was opeens terug en REF United begon nu echt weer te voetballen. Kans na kans werd er nog gecreëerd in de laatste vier minuten. Koen was er nog dichtbij, Mélarno mikte net naast de paal met een geniaal hakballetje en ook doelman Adem schoot twee keer net naast na mee te zijn opgekomen. Toen hij nog een derde keer mee opkwam, werd er balverlies geleden. Nijverdal schoot van afstand op het lege doel en Bart kon niet anders dan de bal met de hand uit het doel houden. Met een man minder werd er de laatste minuut helaas niet meer gescoord en dus ging Nijverdal met de titel aan de haal.
Na het eindsignaal volgde uiteraard een grote teleurstelling, maar toch blijft de 2e plaats een prestatie om trots op te zijn. Hierbij nogmaals onze felicitaties aan Nijverdal! Nadat Jan-Willem nog wat geluk over had tijdens de prijsuitreiking, werd de lange terugreis naar huis van 330 kilometer door de sneeuw weer gemaakt. Tot slot hierbij nog de eindstand:
- Nijverdal
- Groningen
- Oss-Uden
- Boxmeer-Cuijk
- Sittard-Geleen
- Amsterdam
- Tilburg
- Drachten
Tot slot feliciteren we nog onze buren en mede afgevaardigde uit district Noord, COVS Drachten, die ervoor zorgden dat er toch nog een titel mee terug ging naar het noorden. Zij wonnen terecht de Fair Playprijs.